Onze droom wordt werkelijkheid. Al jaren zijn wij gecharmeerd van houten huizen en tiny houses hebben ons hart veroverd. Tijdens onze eerste wereldreis in 2012 zijn we in Leh, Ladakh, India. Daar moeten we een tijd wachten op een visum en eten we een paar keer in een bijzonder restaurant. Het in een prachtig gedecoreerd houten gebouw met een fijne atmosfeer. We dromen over zelf een houten huis bouwen. Niet te groot, simpel en met mooie materialen. De weken dat we aan het wachten zijn struinen we Funda af op zoek naar grond. Dat was, en is nog steeds, het grootste probleem.
Tiny house
Toen kwam daar het fenomeen Tiny Houses. Roland volgt dat vanaf het begin en ik was daar nog niet zo mee bezig. Op een gegeven moment zei hij dat we de zolder eigenlijk niet nodig hebben. Ik moet even wennen aan die gedachte maar al snel ben ik het met hem eens. We bedenken welke vierkante meters nog meer overbodig zijn en zo rollen we in het idee van kleiner wonen.
Voor mij niet nieuw. Eind jaren ’90 heb ik samen met mijn moeder een bezichtiging op een woonboot, waar wij misschien willen gaan wonen. De bewoonster zegt “ik ga verhuizen want ik ga samen wonen en met z’n tweeën is het wel wat krap op de boot”, waarop mijn moeder antwoord: “Oh ik ga hier met mijn drie dochters van 9, 11 en 13 wonen”.
Duurzaam leven doen we al zoveel mogelijk. Dat is mij met de paplepel ingegoten en bij Roland is dat besef er ook steeds meer. Zo hebben we ons nieuwbouwhuis uit 2014 helemaal energie-neutraal omgebouwd. Een uitleg hier over zie je in deze blog.
Reizen
In 2018 gaan we weer op wereldreis. Met onze twee dochters wonen we 7 maanden in een camperbusje. Weinig plek voor spullen en kleding. Het gaat prima en zorgt voor rust. ’s Avonds als de meiden op bed liggen fantaseren we over anders wonen. Met meer groen om ons heen, minder ruimte in huis en meer ruimte om het huis. We stellen elkaar de vraag, waar zou je het liefst willen wonen. En daar antwoorden we allebei op, dichterbij de duinen en het strand.
Eenmaal terug in ons rijtjeshuis 111m2 groot, in een Vinex wijk in Amsterdam Noord, voelt het huis te groot. De meiden willen bij elkaar slapen en wij verplaatsen ons bed naar de kleinste kamer omdat het daar rustiger is dan aan de straatkant. Zo heeft de grootste slaapkamer ook min of meer geen functie. Met die zolder die we al redelijk overbodig vinden, gebruiken we eigenlijk maar de helft van het huis. Daar komt bij dat de waarde van onze woning inmiddels enorm is gestegen en we het vreemd vinden om dat in de stenen te laten zitten.
Waarom niet nu kleiner wonen, met minder lasten, zodat we minder hoeven te werken en meer tijd met onze meiden hebben, nu ze het nog leuk vinden met ons?
En daar start onze zoektocht naar een geschikte plek. We sluiten ons aan bij diverse initiatieven zoals Tiny House Nederland, Circulair Wonen in de Haarlemmermeer, Tiny House Lisse, Klein en Duurzaam Wonen Castricum en uiteindelijk LiberTerra Geestmerambacht. Het is zoals verwacht ontzettend lastig. We bekijken heel wat Tiny houses van binnen, bezoeken bijeenkomsten, doen onderzoek en spreken zelfs in bij een raadsvergadering bij de gemeente. We voelen aan alles dat het tijd is voor ons om dit plan uit te gaan voeren.
Via deze blog zal ik jullie op de hoogte houden van het bijzondere proces dat we nu mee maken. Als het goed is gaan we binnenkort beginnen met bouwen!! Een droom die werkelijkheid wordt.
Fotocredits: de foto’s zijn gemaakt door en eigendom van Studio Duurzaam Wonen en Pexels/David Gonzales
